Berry Brugman

(Almelo 1915 – Almelo 1996)

Na zijn opleiding aan de middelbare school in Almelo ging Berry naar de Kunstacademie in Arnhem. Na zijn studie bekwaamde hij zich in 1942 in Amsterdam bij Jos Rovers in portret en model schilderen.

Ondertussen vestigde hij zich in Almelo als kunstschilder en liet hij zich eerst inspireren door de landschappen van Twente en later door die van Schiermonnikoog. Ook maakte hij veel bloemstillevens. Een andere bron van inspiratie was het lijden. Zo schilderde hij de hongerende mensen in Biafra en de vluchtende mensen uit de verwoestende Vietnamese stad. Zijn religieuze schilderijen tonen veelal een lijdende Christus.

Brugman bewonderde de expressionisten, maar bleef zijn keuze trouw.

Hij was lid van de Twentse Kunstkring, de Amsterdamse kunstenaarsvereniging Stuwing en Indigo '79.

Zijn werk werd vele tientallen keren geëxposeerd in binnen- en buitenland. Recensies uitten zich lovend over zijn expressionistische werk.

Janny Brugman – de Vries

(Sneek 1918 - Groningen 2006)

Na haar opleiding aan de Nutskweekschool in Nijmegen ging Janny naar de Kunstacademie in Arnhem. Ze begon als schilder, maar al vrij snel beheerste zij vaardig het vak van beeldhouwster. Ze leerde het beeldhouwen van Gijs Jacobs van den Hof. Na haar eindexamen boetseerde ze vooral portretten en klein plastieken.

In Amsterdam werd ze lid van het Lucas gilde en later in Almelo van de Twentse Kunstkring en Indigo '79.

Door haar huwelijk met schilder Berry Brugman vestigde zij zich in Almelo.

Na de Tweede Wereldoorlog nam ze deel aan tentoonstellingen van oorlogsmonumenten o.a. in het Stedelijk Museum te Amsterdam. Ze maakte oorlogsmonumenten in brons en steen.

Daarna voelde ze zich sterk aangetrokken tot de toegepaste kunst in de architectuur en de vrije beeldhouwkunst. Opdrachten voor banken, scholen, kerken, ziekenhuizen werden uitgevoerd; beelden, metaalplastieken en mozaïeken. Ze maakte beelden in plantsoenen. Ze was behalve figuratief ook abstract werkzaam in steen, brons, koper en ijzer. Veel van haar werk is nog steeds te zien in de openbare ruimte.

Janny was erg sociaal betrokken. Zo zette zij zich o.a. als kunsttherapeute in voor patiënten van het Sanatorium in Hellendoorn. Voor haar hulp aan Joden tijdens de Tweede Oorlog ontving ze het Verzetsherdenkingskruis.

Vanwege hun inzet voor de Nedersaksische cultuur en hun ‘band met mensen uit de streek’ werden Janny en Berry in 1984 in Hellendoorn onderscheiden met de Johanna F. van Buren Cultuurprijs.